Φαίνεται ότι εμείς οι άνθρωποι και ο σύγχρονος πολιτισμός μας έχει την τάση να καταστρέφουμε ότι αγνό και παρθένο ακόμα έχει απομείνει σε τούτο τον τόπο χωρίς φυσικά να σκεφτόμαστε τις συνέπειες, παρά μόνο το προσωρινό όφελος και την προσωρινή καλοπέρασή μας.
Αυτό το Καλλίδρομο βουνό που αιώνες στέκει ανέγγιχτο, που πάνω του γράφτηκε απ' την αρχαιότητα ακόμα ένα μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας, ναι σήμερα φαίνεται ότι αρχίζει να κινδυνεύει.
Από την αρχαία Ευρύπυλο (Ευρύπολις > Ευρόπολις > Νευρόπολις) όπου λατρευόταν ο Απόλλωνας και οι νύμφες, έως την άλλη πύλη (Θερμοπύλες) όπου εθριάμβευσαν οι ελληνικές αξίες με το Λεωνίδα και τους τριακόσιους. Από τον Αντρούτσο, το Διάκο, το Μακρυγιάννη και τον Καραϊσκάκη έως την εθνική αντίσταση, το βουνό τούτο έζησε στιγμές μοναδικές, στιγμές δόξας.
Και φθάνοντας στις μέρες μας στον σύγχρονο πολιτισμό, στους Σαρακατσαναίους, στους ανθρώπους των χωριών μας που αγάπαγαν και χαίρονταν το βουνό με εκδρομές, κατασκηνώσεις για να κάνουμε «πνευμόνια», με γιορτές και πανηγύρια, με υπέροχες Πρωτομαγιές, με προσφορά των ξύλων του δάσους, να περάσει ο χειμώνας.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς.
Θα πουν κάποιοι καλά όλα αυτά αλλά περάσανε, οι καιροί αλλάζουν. Ναι αλλάζουν αλλά οι κοινωνίες πάνε μπροστά, προοδεύουν πραγματικά όταν διαθέτουν μνήμες. Και για να μπούμε στο πρόβλημα που αποτελεί κίνδυνο για το Καλλίδρομο αναφέρουμε ότι τα τελευταία χρόνια το βουνό μας έχει γίνει επικινδύνως γνωστό.
Και δεν εννοούμε φυσικά τους φυσιολάτρες, τους ορειβάτες, αν θέλετε ακόμα και τους σωστούς κυνηγούς που χαίρονται τις ομορφιές του, αλλά αυτούς τους καταπιεσμένους νεόπλουτους νεοέλληνες της πόλης, που θεωρούν εκδρομή στο Καλλίδρομο να οργώνουν τη Λίμνη με τα τάνκς – τζίπ που διαθέτουν μη υπολογίζοντας τη ζημιά που κάνουν σ' όλα τα έμβια όντα που ζουν μέσα στη λίμνη.
Όλοι είμαστε μάρτυρες τέτοιων φαινομένων (βατράχια και άλλα πρωτόζωα), γίνονται πολτός κάτω από τις ερπύστριες των βαρβάρων.
Και κανείς δεν δίνει σημασία. Που είναι το Δασαρχείο, που είναι η Πολιτεία, που είναι οι δήμαρχοι; Στο Διαδίκτυο δεκάδες οι καταχωρήσεις των CLUB 4Χ4 που καλούν τα μέλη τους για ….. επιδρομή στη λίμνη. Ας το ψάξουν οι αρμόδιοι λίγο και ας ενδιαφερθούν. Να πάρουν άμεσα μέτρα, να προστατεύσουν το φυσικό πλούτο, να τιμωρήσουν εν τέλει.
Και ας μη μας έφθαναν μόνο αυτά, έρχεται η επίσημη πολιτεία (Περιφέρεια, Νομαρχία, Δασαρχείο, Δήμος Γοργοποτάμου) και εκπονούν μελέτες ακούστε …. Για να διαπλατύνουν και ασφαλτοστρώσουν το δρόμο Ελευθεροχώρι – Μενδενίτσα. Και αναρωτιέται κανείς αυτοί που από το νόμο έχουν την υποχρέωση να φυλάττουν … Θερμοπύλες, δίνουν τη χαριστική βολή στο βουνό;
Εκατομμύρια ευρώ για ένα δρόμο που θα διασχίζει όλο το δάσος απ' άκρη σ' άκρη. Για ποιο λόγο τι θα εξυπηρετεί; Τη διακίνηση ανθρώπων, αγαθών, εμπορευμάτων ;
Τι; ας μας απαντήσουν οι αρμόδιοι.
Επακόλουθο είναι οι πολίτες να σκεφθούν ότι εξυπηρετεί μόνο σκοπιμότητες. Δηλαδή οικόπεδα, βίλλες παραπλεύρως του δρόμου και όπου αλλού καταστεί κατορθωτό και «νόμιμο». Είναι γνωστό στην Ελλάδα πως αποχαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις και πως στη συνέχεια νομιμοποιούνται (Αράχωβα, Λιβάδι, Αγόριανη, Aνω Σουβάλα). Η έγκυρη εφημερίδα «Καθημερινή» πολλές φορές έχει ασχοληθεί με το θέμα του Παρνασσού και την καταστροφή του φυσικού τοπίου.
Αντί η προστασία του περιβάλλοντος να αποτελεί εθνική υπόθεση, αντί να ορισθούν χρήσεις γης και δραστηριοτήτων ήπιας μορφής στο Καλλίδρομο από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, βλέπουμε ότι δίνεται η χαριστική βολή …
Και να σκεφθεί κανείς ότι η περιοχή του Καλλίδρομου έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, δηλαδή προστατευόμενη περιοχή.
Να λοιπόν γιατί οι μνήμες απ' το παρελθόν, αλλά και οι σκέψεις για το μέλλον για αυτό που έρχεται, πρέπει να μας κάνουν να αντισταθούμε και να βροντοφωνάξουμε ότι εμείς οι πολίες αυτής της περιοχής, οι φίλοι του δάσους, όλοι, δεν θέλουμε «την αξιοποίηση και την ανάπτυξη που μας προτείνουν».
Θέλουμε ένα βουνό ζωντανό, όχι πεθαμένο ένα βουνό αντάξιο της ιστορίας του και της ομορφιάς του!!
