Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2007

Εγκαταλειμμένο
το Καταφύγιο του Καλλιδρόμου


Πάντα έχουμε στις συζητήσεις μας το καταφύγιο του Καλλίδρομου. Είναι το πιο κοντινό καταφύγιο για μας τους Λαμιώτες. Στο Ελευθεροχώρι με αυτοκίνητο μπορεί κανείς να πάει σε μισή ώρα. Και για να φθάσει στο καταφύγιο και στη Λίμνη, θα κάνει ακόμα μια ώρα, εννοείται με τα πόδια. Αν βέβαια χρησιμοποιήσει αυτοκίνητο, που δεν το συνιστούμε, θα πάει σε 10 λεπτά από το Ελευθεροχώρι.

Αποφασίσαμε σήμερα με τη Βάσω να πάμε να το καθαρίσουμε, γιατί το Σάββατοκύριακο έχουμε να φιλοξενήσουμε φίλους βιοκαλλιεργητές από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Είναι δική τους παράκληση να φιλοξενηθούν σε καταφύγιο.

Η εικόνα που συναντήσαμε ήταν απογοητευτική. Η εγκατάλειψη σε όλο της το μεγαλείο. Βέβαια ο κύριος, που έχει τα κλειδιά στο χωριό, μας είπε ότι "δεν είναι σε λειτουργία"... αλλά δεν περιμέναμε τέτοια κατάσταση. Σκόνη παντού, ίχνη ποντικιών, οι σοβάδες στο ταβάνι να κρέμονται, μούχλα στα στρώματα και στις κουβέρτες, κουβέρτες φαγωμένες από τα ποντίκια, η κουζίνα σε άθλια κατάσταση, παντού οι αράχνες, τζάμια σπασμένα, το τζάκι γεμάτο με στάχτες και σκουπίδια, δεν συζητάμε για τις τουαλέτες. Ξύλα δεν υπάρχουν, ούτε οι λάμπες λειτουργούν. Το φουσκωμένο ταβάνι δείχνει ότι η στέγη έχει πρόβλημα με σπασμένα κεραμίδια και πρέπει να βάζει υγρασία.

Προσπαθήσαμε να το καθαρίσουμε, βγάλαμε έξω τα στρώματα και τις καρέκλες και καθαρίσαμε το ταβάνι από τους πεσμένους σοβάδες, το τζάκι, το σαλόνι. Οριακά λέμε να φιλοξενήσουμε τους φίλους, αν βέβαια εξασφαλίσουμε τα ξύλα και δούμε και τις άλλες ελλείψεις. Υποτίθεται θα φέρουν υπνόσακκους, γιατί οι κουβέρτες και τα μαξιλάρια δεν είναι για χρήση.

Το συμπέρασμα, και γιατί γράφω αυτά εδώ. Κάτι πρέπει να γίνει! Είναι κρίμα για το βουνό και γι' αυτούς που το αγαπάνε, για τα γύρω χωριά και ιδιαίτερα το Παλαιοχώρι, στο οποίο ανήκει γεωγραφικά η περιοχή, αλλά και για μας τους Λαμιώτες, να μην μπορούμε να το χαρούμε και να το αξιοποιήσουμε. Όποιος Σύλλογος και όποια Ομοσπονδία έχει, υποτίθεται, την ιδιοκτησία, δεν πρέπει να αφήσει να γίνει ερείπιο το καταφύγιο και να απαξιωθεί. Λέμε υποτίθεται ότι έχει την ιδιοκτησία, γιατί το βουνό ανήκει σε όλους μας. Αν κάποιοι έκαναν την προσπάθεια και το έφτιαξαν, κάποιοι άλλοι τους έκαναν την παραχώρηση του δασικού χώρου με ειδικούς όρους και προυποθέσεις. Αν οι όροι και οι προυποθέσεις δεν υφίστανται πλέον, κάτι πρέπει να γίνει...

Στέφανος Σταμέλλος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γειά σας,
Με συγκίνηση διάβασα το άρθρο σας σχετικά με την κατάσταση του Καταφυγίου στο Καλλίδρομο.
Προσωπικά δεν το έχω επισκεφτεί ποτέ, παρα μόνο απο τις περιγραφές του πατέρα μου, που πρίν χρόνια και μιλάμε για την δεκαετία του '70 είχε μείνει μαζί με τον παιζοπορικό σύλλογο που ήταν μέλος.
Μου περιέγραψε ένα παραμυθένιο μέρος, ένα μέρος που όντως μόνο μέσα στην φαντασία κάθε φυσιολάτρη υπάρχουν.
Έχω φωτογραφίες με την υπέροχη λίμνη και την πλούσια βλάστηση τρυγήρω της.
Πάντα ήθελα να το επισκεφτώ, αλλά δεν ήξερα πώς και ποιά είναι η διαδικασία.
Και τώρα με λύπη μου διαβάζω το άρθρο σας περι εγκατάληψης του.

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΟ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΜΑΚΗΣ.